Maandag 12 oktober 2009
Dag 9: Lhasa

Vanochtend konden we genieten van een simpel, maar lekker ontbijtje van toast en ei. Met Lia hebben we vervolgens een taxi genomen naar het prachtige Potala paleis, dat boven op een rots prachtig afstak tegen een enorm heldere blauwe lucht. Frisjes was het echter wel, maar gelukkig waren we daarop gekleed. Via het plein voor het paleis genoten we van het uitzicht op zowel het paleis als de bergen rondom Lhasa. Vele mensen liepen met de klok mee om het paleis heen, biddend, terwijl ze aan de vele gebedsslingers een zwiep gaven. Velen van hen liepen rond en zwaaiden met een scepter (weet even de officiele naam niet), maar anderen maakten enkele gebedsbewegingen, gingen vervolgens languit op de grond liggen, zetten vervolgens één stap en herhaalden dit. Tevens bedelden pelgrims voor geld voor hun reis terug naar huis, aangezien ze helemaal hierheen waren gekomen om voor hun boeddhistische geloof te bidden. Wij kochten kaartjes voor het paleis, maar zullen deze morgen pas kunnen betreden. In plaats daarvan liepen we naar de Jokhang tempel, waar de lokale gids ons doorheen rondleidde. Ook hier waren vele mensen aan het bidden en stonden velen in de rij om de diverse boeddhabeelden te vereren of offers te geven. Vaak hadden ze daarvoor een kan met jakboter of olie, om de kaarsen brandende te houden. Het was allemaal een indrukwekkend schouwspel en ook de tempel was zeker de moeite waard. De temperatuur buiten was trouwens enorm opgelopen en het zonnetje, waar we uiteraard best dichtbij zitten, brandde fel op ons. De jassen konden dus wel uit. Na een Tibetaanse lunch (nee, geen producten die uit een jak komen, maar misschien wel jak zelf gegeten (geen idee wat voor vlees er in de momo zat)) zijn we naar de Norbulingka gegaan, het zomerpaleis van een van de Dalai Lama's. Dit was een groot park met meerdere gebouwen, waar we in rond mochten kijken. De lokale gids vertelde daarbij dan enkele verhalen, wat best wel interessant was, maar ik hier niet ga herhalen. Met een taxi gingen we weer terug naar het hotel, om lekker eventjes uit te rusten. In het hotel had ik wifi, dus had ik eindelijk de kans om m'n reisverhalen van afgelopen week online te zetten, zoals je wellicht al wel gemerkt hebt. Met etenstijd zijn we via de markt (met allerlei Tibetaanse spulletjes zoals jassen, sjaaltjes en mutsen van de jak en diverse sieraden) teruggelopen naar het restaurant van vanmiddag, waar we lekker gedineerd hebben. Nu weet ik in ieder geval zeker dat ik jakvlees gegeten heb! De steak was best lekker (maar verschilt overigens niet veel van rund). Via een andere route, waar we de Tibetanen aan diverse pooltafels zagen spelen en winkeltjes grote stukken jakboter zagen verkopen, gingen we weer terug naar het hotel.

Dinsdag 13 oktober 2009
Dag 10: Monniken en Dalai Lama's

Na het ontbijt zijn we met z'n drieën naar het Potala paleis gegaan. Voordat we echter naar binnen konden, moesten we nog wel de hele berg beklimmen waar deze op ligt. Dat was dus nog wel een vermoeiend stuk op al die trappen. Gelukkig werden we beloond, want het paleis zag er ook van binnen erg mooi uit. Het maken van foto's was helaas niet toegestaan. We liepen door diverse vertrekken met allemaal mooi versierde wanden. Onderweg liepen we langs veel boeddhabeelden, geschriften en tronen van diverse Dalai Lama's. Ook de gouden tombes van hen, bewerkt met verschillende mooie stenen, waren te bewonderen. Via de achterkant verlieten we het paleis weer, waar we een leuk uitzicht hadden op de andere kant van de stad, met onder andere enkele akkertjes. Nadat we ergens thee met appeltaart hadden genomen, splitsten onze wegen. Rolph en Gwennie gingen enkele marktjes af, terwijl ik een minibusje nam naar het Drepung klooster, een van de drie grootste van Tibet, welke enkele kilometers buiten de stad ligt. Zo'n minibus is ook nog een leuke ervaring: de deur wordt door de chauffeur opengetrokken met een touw en als je eruit wilt, betaal je hem gewoon 2 yuan, 20 cent dus. Je moet echter wel zelf weten waar je eruit moet, want de chauffeur zal het je niet zeggen. Nadat ik dus weer een stukje was teruggereden, bevond ik me aan de voet van de berg waar het klooster zich op bevond. Via een avontuurlijke, maar wel erg warme tocht op een bergpaadje, waar vele gebedsvlaggetjes hingen, kwam ik uit bij een tempel. De bergwand daarachter was trouwens ook erg bijzonder, aangezien deze volgehangen was met kleurrijke vlaggetjes. De tempel was niet degene die ik moest hebben, maar toch heb ik hem even bezocht. Hoogtepunt was een enorme boeddha met een ietwat eng en boos gezicht. Ik liep verder de berg op, aangestaard door de lokale bevolking die ik tegemoet liep. Alsof ze nog nooit een westerling op bezoek hadden gehad. Dit kan overigens wel een beetje kloppen, want in het Drepung klooster, waar ik even later aankwam, waren maar weinig toeristen. Het klooster bevatte vele gebouwtjes, verbonden door smalle en steile straatjes. Monniken waren hier rustig met hun alledaagse ding bezig, zoals bidden, de kaarsjes aanhouden of hun kleding aan het wassen. Ik bezocht enkele gebouwtjes, waarin weer veel boeddha's en andere relikwieën te zien waren. De aangegeven route door het klooster was helaas wat onduidelijk, waardoor ik vaak even niet meer wist waar ik heen moest/mocht. Toch denk ik dat ik het meeste heb gezien, alleen jammer dat er een stuk in het midden gerenoveerd werd. Een soort dans van een groep kinderen maakte dit echter weer goed. Na een bijzondere middag ging ik weer terug naar het hotel, waar ik met de andere twee op zoek ben gegaan naar een restaurant. We vonden er eentje en genoten hier van een lekkere maaltijd. Zelf had ik Tibetaanse ribbetjes van de lam: lekker! We waren hier niet de enige toeristen en later op de avond snapten we waarom. We werden maar liefst getrakteerd op enkele Tibetaanse dansen! Afwisselend betraden mannen en vrouwen in Tibetaanse kledij het podium, om vrolijk te zingen, muziek te maken, of sierlijk te dansen. Erg leuk om deze voorlopig laatste avond in Lhasa mee af te sluiten!