Maandag 22 maart 2010
Dag 170: Terug naar waar het allemaal begon

Na een kleine zes maanden komt er tot mijn grote teleurstelling een onverwacht einde aan mijn reis. Omstandigheden thuis hebben me doen besluiten om een maand eerder huiswaarts te keren en de rest van Kuala Lumpur en Maleisië op een later moment te verkennen. Ik denk hiermee een juiste beslissing te hebben genomen. Gisteren ben ik om 23.59 uur vanaf het grote en moderne Kuala Lumpur International Airport met Malaysia Airlines in dertien uur terug gevlogen naar Schiphol, waar ik iets na 6 uur Nederlandse tijd arriveerde en m'n reis vervolgde naar Den Haag. M'n reis was helaas tot een eind gekomen.

Terugkijkend op mijn totale reis kan ik met recht zeggen dat de beslissing om op reis te gaan naar Azië de beste beslissing is die ik in mijn leven heb gemaakt. In 24 weken heb ik zo ontzettend veel gezien, gedaan en beleefd. Het ene hoogtepunt was nog niet voorbij en een volgende was alweer in aantocht. Azië is een ontzettend fascinerend werelddeel. M'n groepsreis door China en Tibet was een perfect begin om te wennen aan het hectische leven in het verre oosten. Het land was daarnaast ook prachtig en ontzettend divers. Het bruisende Hong Kong met zijn indrukwekkende skyline was vervolgens een eenvoudig begin van een nieuw leven voor mij: het leven van een backpacker. Vietnam zette die eenvoudige trend door, door naast vele leuke steden en dorpen en mooie natuur ook een simpele manier van reizen aan te bieden. Thailand verraste me vervolgens meer dan ik van tevoren had verwacht. Ik dacht dat het te toeristisch zou zijn en niet bijster interessant, maar het bood uiteindelijk zo ontzettend veel meer. In Laos maakte ik vervolgens kennis met de simpele levensstijl van de armere bevolking en zelfs nu nog staat de pracht van Angkor in Cambodja op m'n netvliezen gebrand. Het strand in Thailand is me ook stukken beter bevallen dan ik dacht, alhoewel dat met name zal komen door m'n fantastische duikcursussen. Azië is een geweldige plek om te reizen en te verblijven. Met pijn in m'n hart heb ik het moeten verlaten. De vele geweldige ontmoetingen met de lokale bevolking en alle andere reizigers (ik heb er ondertussen aardig wat vrienden bij), zal ik ook enorm gaan missen. Je leert op deze manier zoveel over andere culturen (en dus niet alleen van de bezochte landen). Ik zal dan ook zeker terugkeren om de resterende landen te gaan zien. Maleisië en Borneo, Singapore, Indonesië, Myanmar, Nepal, Zuid-Korea, Japan: het zouden zomaar weleens plekken kunnen zijn die ik volgende keer aan m'n lijstje kan toevoegen. Tot dusver heb ik in ieder geval een geweldige tijd gehad, heb ik geen spijt gehad van m'n keuze en is een flink aantal van m'n wensen in vervulling gegaan. Laat het dan nu tijd zijn om oma's laatste wens in vervulling te laten gaan...

Wordt vervolgd over enkele maanden.

Even though my body is back home now and my mind with my grandmother, my heart still lies in Asia...