Donderdag 18 maart 2010
Dag 166: Pat, pat, pat, allemaal een pot nat

Aangezien ik vanochtend de ferry terug naar Phuket wilde nemen, stond ik niet al te laat op om voor de laatste keer aan het tropische strand van Phi Phi te ontbijten. Met een taxiboot ging ik vervolgens naar de haven, waar om 9 uur de ferry vertrok. Het was opnieuw een drukke bedoeling op de boot, maar er zal ongetwijfeld een net zulke grote lading mensen op de boot in de andere richting zitten. Omdat we een andere boot moesten helpen (ofzoiets) in het begin, duurde het twee uur voordat we aankwamen bij de haven van Phuket. Aangezien ik enkele dagen terug een return ticket had gekocht, kon ik in een minibus stappen die me terug naar Phuket Town bracht. Hier wilde ik echter niet blijven, zodat ik daar een lokale bus naar de westelijke kust nam, naar Patong Beach. Dit zou het meest populaire strand zijn, dus leek het me wel prima om hier nog anderhalve dag te verblijven. Nadat ik was uitgestapt, liep ik naar het Patong Backpackers Hostel, een aangenaam goedkoop hostel tussen alle dure resorts en hotels in (maar wel op de eerste parallelweg langs het strand). De faciliteiten in het hostel waren vergelijkbaar met die in de stad. Ik had echter honger en wilde ergens iets gaan eten. Het gaf me tevens de gelegenheid de omgeving te bekijken. Patpong, Pattaya, Patong: ik weet niet wat er is met de letters 'pat', maar blijkbaar staat het garant voor een en hetzelfde. Het leek hier allemaal verdacht veel op Pattaya, alhoewel het iets gematigder leek te zijn (maar misschien kwam dat omdat het nog middag was). Zo had je straatjes met talloze beer bars en massagesalons (waarvan sommigen meer legitiem dan anderen), maar ook heel veel winkels met strandkleding, westerse restaurantjes en een grote moderne shoppingmall. Bij laatstgenoemde nam ik een lunch en bekeek ik bij een bioscoop de tijden voor Alice in Wonderland, een film die ik graag wil zien (en hier op straat ook al op illegale dvd's wordt verkocht). Helaas was deze hier niet in 3D, dus zal ik tot het weekend wachten. Ik ben er van overtuigd dat dat in Kuala Lumpur mogelijk is. Vervolgens liep ik richting het strand, dat ook veel weg had van Pattaya. In plaats van een maagdelijk strand als op Phi Phi, stond het hier vol met enorme rijen strandstoelen en bijbehorende parasollen. Lang niet alles was bezet (er waren er ook zoveel op dit lange en brede strand), maar het was toch behoorlijk druk. In, op en boven het water waren ook genoeg mensen bezig met zwemmen, jetskiën en parasailen. Het was ontzettend warm en ik had eigenlijk niet zoveel zin om hier nu tussen te liggen zweten. Ik liep daarom terug naar het met airco gekoelde hostel om gebruik te maken van het draadloze internet. In de avond heb ik een stukje rondgelopen om op zoek te gaan naar wat te eten. Nadat ik uiteindelijk een redelijk betaalbaar restaurant gevonden had om te eten (de prijzen liggen ook hier beduidend hoger dan elders in het land), liep ik terug via een straat waar ik maar liefst vijf 7-Elevens binnen 300 meter heb geteld. Ook reed er hier weer (net als Ko Samui en ergens anders) een truck voorbij die met een ontzettend irritant herhalend bandje een bokswedstrijd aankondigde. Om me heen kreeg ik ook weer genoeg uitnodigingen voor een 'massaaaash', alhoewel het er bij de vele beer bars stukken minder opdringerig aan toe ging door de dames. De mannen van de pingpongshows (welke ik overigens nog steeds niet heb gezien) waren echter een stuk directer. Daarnaast liepen er hier ook weer genoeg verkopers rond die blauwe balletjes in de lucht slingerden, probeerden mannen je op de foto te krijgen met een leguaan en liepen er mannen met Thaise meiden, maar ook families met kinderen rond. Vroeg was ik weer terug bij het hostel, om verder niet heel veel te doen (alhoewel ik wel even terugging naar een 7-Eleven om wat te drinken te halen... kom ik er zoveel tegen, vergeet ik er alsnog een binnen te gaan). Morgen zal het m'n laatste dag in Thailand worden!

Vrijdag 19 maart 2010
Dag 167: Laatste dag in Thailand

Vandaag was het m'n laatste volledige dag in Thailand. Het was echter niet een ontzettend boeiende dag. Zo stond ik laat op, om vervolgens rustig een ontbijtje te nemen. Ik besloot nog eventjes de andere kant van Patong te bekijken, maar enorm veel was er hier niet te vinden. Ik liep daarom nog maar eens terug naar de shoppingmall van gisteren, waar ik een fotozaakje had gezien. Ik had namelijk nog steeds geen backup-dvd van m'n derde SD-kaartje gemaakt. Het zou wel zonde zijn als ik alle foto's van Thailand en Laos kwijt zou raken! Terwijl de dvd gebrand werd (een klein uurtje), heb ik de hele tijd met de medewerkster zitten kletsen, die hier zeven dagen per week werkt en een beetje aanspraak in het rustige winkeltje wel leuk vond. Ze was tevens de eerste persoon die me ouder inschatte dan ik ben: volgens haar was ik 28! Nadat de dvd klaar was, heb ik een lunch genomen en ben ik m'n tas gaan pakken. Morgenochtend wil ik dat niet doen, aangezien een taxi me om 5 uur al zal ophalen. Later in de middag heb ik nog een tijdje zitten internetten (om m'n foto's van de liveaboard trip met anderen te delen) en me ingelezen op Maleisië en Kuala Lumpur. Het ziet er naar uit dat ik me daar ook wel een tijdje kan vermaken. In de avond heb ik voor het laatst nog kunnen genieten van pad thai, alvorens niet al te laat te gaan slapen. De wekker gaat immers al veel te vroeg.

En daarmee komt dan echt een einde aan m'n reis door Thailand. Na zo'n 40 dagen Thailand in december en begin januari sta ik er zelf erg verbaasd te kijken dat ik hier nu alweer een hele maand zit. De laatste maand lijkt zoveel korter, maar is toch razendsnel voorbij gegaan. In eerste instantie zou het een strandvakantie worden (waar ik niet zo'n fan van ben), maar uiteindelijk werd het toch veel meer. Alle eilanden en kustplaatsen die ik bezocht heb waren geweldig. Er zat ook veel meer verschil in dan ik had gedacht. Alhoewel het op sommige plekken ontzettend toeristisch is, is het echte paradijs hier ook nog te vinden. Ik ben benieuwd hoe alles zich in de toekomst zal gaan ontwikkelen, want nieuwbouw is overal zeker in opmars. En dan al m'n duikavonturen. Wat ben ik ontzettend blij dat ik twee duikcursussen heb gevolgd! De onderwaterwereld is prachtig en heeft me zoveel nieuws laten zien! Ik heb er op deze manier zeker een nieuwe hobby/sport bijgekregen! Twee volle maanden Thailand: het was een lange tijd, maar wel een geweldige tijd, met heel veel diversiteit. Thailand promoot zichzelf als het 'Land of Smiles' en ja, een betere slogan kunnen ze niet verzinnen. Waar ik ook terechtkwam, overal wist iets of iemand wel een glimlach op m'n gezicht te toveren. Ook de vriendelijke bevolking blijft altijd lachen. De Thaise cultuur zit er bij me behoorlijk in en niets is me meer vreemd. Alles wordt zo gewoontjes, alles wordt zo herkenbaar. Ik begin zelfs de ringtones van Thaise telefoontjes te herkennen! Uiteraard is er nog wel het een en ander dat ik nog niet gezien heb, maar dat geeft niets. Het is een mooi excuus om in de toekomst nog eens naar dit land af te reizen. Dat is het namelijk dubbel en dwars waard! Eerst is het echter tijd voor het vasteland van Maleisië. Ik ben benieuwd naar hoe me dat gaat bevallen en hoe anders dat weer zal zijn!