Donderdag 7 januari 2010
Dag 96: Verder naar Luang Namtha

Veel te vroeg stond ik op, aangezien ik om 7 uur bij de receptie moest zijn. Daar kreeg ik van de eigenaar te horen dat er vandaag geen lokale bus zou rijden. Wel had hij een vriend die vandaag met een minivan met andere mensen naar China zou rijden en mij wel in Luang Namtha wilde afzetten. Deze minivan zou echter pas om 8.30 uur vertrekken, waardoor ik nog zeeën van tijd had om een Amerikaans ontbijtje te nuttigen en de rest van de tijd m'n tijd uit te zitten. Het was wel handig om m'n reisverslag van de afgelopen dagen bij te houden, aangezien ik daar toen geen tijd voor had. Hier werd me het rustige leventje van Laos duidelijk, aangezien ik eerst tot 9.15 uur heb zitten wachten op de chauffeur en vervolgens voorin de minivan tot 10 uur heb zitten wachten totdat de andere passagiers arriveerden. De rit ging uiteindelijk over dezelfde weg van gisteren, maar ging nog eens 120 km verder. Alhoewel de bergachtige omgeving ervoor zorgde dat we niet op topsnelheid konden rijden, was de kwaliteit van de weg in ieder geval goed genoeg om er niet met een slakkengangetje overheen te moeten rijden. Onderweg viel het me op hoe jong de bevolking van Laos was (de levensverwachting is 55 jaar). In de kleine dorpjes, welke slechts bestonden uit enkele houten huisjes, bevonden zich voornamelijk mensen onder de 30. Daarnaast waren er vele kleine kinderen, welke langs de weg aan het nietsen waren, zaten te spelen of aan het werk waren (met name het versjouwen van landbouwproducten). Het dorpsleven was hier echt enorm simpel en armoediger dan tot ik tot dusver gezien had. Rond 13.30 uur kwamen we aan in Luang Namtha, een dorp dat eveneens niet echt groot was en ook slechts wat huizen, guesthouses en restaurants langs de hoofdweg had liggen. Toeristen waren er echter wel, want dit dorp is een goede uitvalsbasis voor vele trekkingen door de Nam Ha National Protected Area. Na een mislukte eerste poging vond ik een kamer in een van de guesthouses, waar ik eerst een lekkere lunch heb genomen. De rest van de middag heb ik eigenlijk niet veel bijzonders meer gedaan. Ik heb de hoofdstraat een beetje doorgelopen, in een internetcafé gezeten om nieuwe verhalen en foto's online te plaatsen en rondgekeken naar interessante tours. Nu was m'n oorspronkelijke plan om een meerdaagse trek door het nationale park te houden, maar vanwege de driedaagse Gibbon Experience (welke qua trekking waarschijnlijk niet heel veel anders was dan de trekkingen hier), zie ik er een beetje vanaf. Op bezoek gaan bij de hilltribe mensen om hun leventje te ervaren (dus zelf ook meedoen met hun dagelijkse bezigheden) leek me wel een bijzondere tour, maar als je deze alleen boekt is de prijs ontzettend hoog (en er was niemand anders die de tour al had geboekt zodat de prijs zou zakken), wat ik er niet voor over had. Ik zou er morgen dan maar een rustig dagje van maken. In het restaurant van het guesthouse nam ik laap als diner, een Laotiaans gerecht bestaande uit hele kleine stukjes kip, groente en rijst. Helaas bleek de groente koreander te zijn, iets dat hier in Zuidoost-Azië vrij populair blijkt te zijn, maar ik totaal niet lekker vind. Volgende keer beter. 's Avonds keek ik nog even of de avondmarkt al geopend was (welke volgens de Lonely Planet nog in aanbouw was), maar meer dan een handjevol eettentjes stond er niet. De rest van de avond heb ik niets bijzonders meer gedaan, waarna ik ben gaan genieten van een welverdiende nachtrust.

Vrijdag 8 januari 2010
Dag 97: Laidback Laos

Halverwege de ochtend werd ik uitgeslapen wakker, waarna ik helaas niet in het restaurant van het guesthouse kon gaan ontbijten omdat alle plekken gereserveerd waren voor een grote groep. Noodgedwongen liep ik daarom naar een restaurant schuin aan de overkant, welke gelukkig ook een lekker ontbijt voor wist te schotelen. Volgens de Lonely Planet was er iets verderop een ochtendmarkt, waar ik naartoe liep, maar niet tegenkwam. Nou ja, hij bleek er wel te zijn, maar lag iets verder dan op de kaart was aangegeven. Ik zou later terugkeren, want eerst wilde ik een plek voor morgen reserveren in een minivan naar Luang Prabang, een stad die meer in het zuiden ligt. (Het Nam Ha NPA sla ik hier dus over.) Nadat ik geboekt had voor 8 uur 's ochtends, liep ik naar een zaak waar ze fietsen verhuurden. Voor nog geen euro per dag huurde ik een mountainbike, waarna ik de hele middag de omgeving van Luang Namtha ben gaan verkennen. En daar heb ik zeker geen spijt van, want er was genoeg moois te zien! Alhoewel het noordelijke deel van Laos behoorlijk bergachtig is, zijn er ook nog genoeg (relatief) vlakke stukken, zoals hier rondom Luang Namtha. (De horizon om je heen is echter wel constant gevuld met groene bergen.) De fiets is daarom een ideaal vervoermiddel om het platteland met al zijn kleine dorpjes te verkennen. Ik begon m'n tocht aan de zuidwestelijke kant van de stad, waar ik eerst even over de markt heb gelopen. Veel kopers waren er echter niet meer, waardoor de verkopers vrij vermoeid en duf achter hun kraampje zaten. Sommigen lagen zelfs gewoon te slapen. Hierna ben ik aan m'n echte tocht begonnen en heb ik continu over zandweggetjes gereden. Op de meeste plekken was dat redelijk goed te doen; op sommige plekken lagen echter ook veel stenen in en op de weg, waardoor ik blij was dat ik een mountainbike had. De 18 versnellingen waren ook erg handig voor de stukjes die net wat minder vlak waren. Onderweg heb ik vele mooie foto's kunnen maken, alhoewel ik dat natuurlijk niet overal heb kunnen doen. Vele mensen stellen een camera recht in hun gezicht namelijk niet zo heel erg op prijs. M'n zoomlens hielp in ieder geval om de afstand tussen mij en de lokale bevolking te bewaren. Vele mensen waren aan het lummelen rond hun houten huisjes en zaten gewoon als familie bij elkaar. Andere mensen deden de was, maakten de grond schoon of waren op het land aan het werk. Net zoals gisteren was het aantal kinderen weer ontzettend hoog overal. Dit was echter wel leuk, want de meesten (onder de 10 jaar) vonden het een geweldig gezicht om een falang op een mountainbike voorbij te zien rijden, waarna ze vrolijk begonnen te zwaaien en 'sabadee' riepen. De oudere kinderen, tieners en jongvolwassenen keken me uiteraard ook aan, maar waren meestal iets terughoudender. Andere toeristen kwam ik onderweg niet tegen, wel werd ik regelmatig gepasseerd door locals op een motorbike of boerenwagen. Het was een erg warme dag vandaag, alhoewel dat gevoel voor mij vandaag extra versterkt werd vanwege het gebrek aan schaduw. De tocht was in ieder geval prima uit te houden. Een erg duidelijke kaart van de omgeving had ik niet, waardoor ik voornamelijk op de gok m'n afslagen nam. Heel veel waren dat er overigens niet, waardoor m'n oriëntatie niet heel erg in de war raakte. Nadat ik een school gepasseerd had (sommige oudere kinderen hebben wel het geluk hier heen te kunnen gaan), kwam ik in een dorpje met een asfaltweg terecht. Langs deze weg fietste ik vervolgens zo'n 6 km terug naar Luang Namtha. Na een rustpauze volgde ik een zandpad ten noordoosten van de stad, welke me eveneens langs allemaal kleine huisjes en boerenland leidde. Om me heen bevonden zich ook weer vele kinderen, honden en kippen en hier en daar een geit, koe en varken. Het was maar een heel rustig leventje wat de bevolking hier leidde; alles ging op z'n dooie gemak, luxe artikelen kent men niet en men deed waar men zin in had (of wat moest gebeuren om rond te komen). Na enkele kilometers kwam de weg uit bij een waterval, waar apart genoeg geld werd gevraagd om deze te bekijken (entreegeld en parkeergeld). 25 Eurocent had ik er echter wel voor over, waarna ik via enkele bruggetjes bij de waterval uit kwam. Enorm bijzonder was deze niet, maar ach, het was een leuk rustpunt voordat ik (met de felle zon recht voor me laag aan de horizon) terugkeerde naar Luang Namtha. Hier was het restaurant opnieuw onbeschikbaar, waardoor ik elders een lekkere maaltijd van vis heb gegeten. De rest van de avond heb ik niet veel meer gedaan. Wel was er bij het guesthouse personeel even een zoektocht naar m'n wasgoed, maar ik ben blij dat ze het schoon in de wasmand terug vonden, waarna ze het snel voor me opvouwden en aan me teruggaven. Ik ben uiteindelijk op tijd naar bed gegaan, aangezien ik morgen vroeg op moet voor een lange reisdag.