Donderdag 10 december 2009
Dag 68: De koningen van Siam

Ik bleef een uur langer dan gepland in bed liggen, waardoor ik uiteindelijk pas om 11 uur in de hal van de receptie zat te ontbijten. Daar maakte ik kennis met kamergenoot Fay, waarmee ik uiteindelijk een groot deel van de dag ben opgetrokken. Vandaag wilde ik de laatste eindjes van Bangkok aan elkaar knopen door enkele plekken te bezoeken waar ik nog niet geweest was. Als mooie introductie op de rest van mijn reis door Thailand wilde ik het National Museum bezoeken, welke de grootste van Zuidoost-Azië is en onder andere de rijke geschiedenis van Thailand in beeld brengt. Fay wilde wel mee, dus gingen we met de skytrain en de ferry (welke helaas even op zich liet wachten) naar het oude stadsgedeelte gegaan. Hier hebben we bij een eetstalletje op de markt eerst geluncht met een rijstmaaltijd. Iets voor tweeën kwamen we bij het museum aan, waarvoor we op dat moment nog twee uur de tijd hadden voordat deze zou sluiten. Eerst kwam de gehele geschiedenis van Siam aan bod, zoals Thailand vroeger heette. Zo werd ik aardig wat wijzer over de koninkrijken van Ayutthaya en Sukhothai, plaatsen die ik in de komende weken nog wil aandoen. Enkele oorlogen met Burma kwamen hier ook uitgebreid aan bod. Daarna ging het meer over het heden, waaronder alle koningen van het land, Rama I tot de huidige Rama IX. In andere hallen was nog veel meer te bezichtigen, zoals tronen, wapens, beelden, prachtige koetsen, keramiek, spelletjes, poppen, goud, etc. Niet alles was Thais, aangezien sommige artefacten ook uit het Khmer-rijk kwamen of van Java. Tot sluitingstijd hadden we de tijd om het meeste te bezichtigen. Hierna zijn we met de ferry een stukje teruggegaan, naar Chinatown. De Lonely Planet had hier namelijk een leuke route doorheen. Het voelde inderdaad weer even aan als China, met zijn nauwe straatjes vol met marktkraampjes. De handelswaar en het eten en drinken was hier ook weer anders. Zo waren er opvallend veel pluchen knuffels en tasjes te verkrijgen, maar ook veel fruit en gedroogde vis. Ondanks dat het al laat in de middag was en enkele handelaren al begonnen met opruimen, was het er nog behoorlijk druk (alhoewel dat ook zo kon lijken vanwege de smalle straatjes). Bij een noodlezaakje (hoe kan het ook anders) hebben we prima kunnen eten (noodles met stukjes van de gebraden eend die buiten op z'n kop hing). Door het donker liepen we naar het dichtsbijzijnde metrostation, waarmee we een stuk teruggingen en overstapten op de skytrain. Hier splitsten onze wegen; het was in ieder geval een gezellige dag. Terwijl Fay ging shoppen in MBK, liep ik langs Central World Plaza, waar het een gezellige en drukke boel was met allerlei terrasjes en podia met bandjes. Apart om te zien was hoe direct ernaast een plek was waar vele mensen stonden te bidden voor boeddha. Ik liep wat verder langs allerlei eettentjes en een enorme fashion mall en ging uiteindelijk Pantip Plaza in, een enorm complex alleen gericht op elektronica. De grootte van de shoppingmalls begint te wennen, maar toch blijf je je ogen uitkijken. Even keek ik hier rond (het ging sluiten), waarna ik terug ging naar het guesthouse. Hier ging ik op tijd naar bed, aangezien ik voor morgenochtend een tour heb geboekt welke om 6.45 uur begint!

Vrijdag 11 december 2009
Dag 69: De drijvende toeristenmarkt

Je hebt zo van die tours die ontzettend leuk blijken uit te pakken. Helaas heb je ook van die tours die drie keer niets zijn. De tour die ik vandaag heb gemaakt was zes keer niets. Om iets over zessen stond ik al op, aangezien ik om 6.45 uur zou worden opgehaald voor een tour naar de Damnoen Saduak Floating Market, de bekende markt met boten iets buiten Bangkok. Om 6.50 uur kwam er vervolgens een bus en iemand vertelde me dat ik nog moest wachten tot 7.10 uur op een andere. Deze kwam echter niet voor 7.30 uur! Met een groep van ongeveer 12 mensen, waaronder een vriendelijke familie Indiërs, kwamen we tegen 9 uur aan op onze bestemming. Hier stapten we in groepjes in een longtailboot, waarna we zo'n 10 minuten door een leuk kanalenstelsel hebben gevaren, tussen simpele huisjes van de lokale bevolking. We vaarden vrij hard en de boot had nogal moeite om een goede balans te houden, maar het was een leuke tocht. Bij een kade meerden we aan, want we waren bij de drijvende markt aangekomen. Deze bestond uit een kanaal welke vol lag met bootjes, waarvan meer dan de helft uit roeibootjes voor toeristen bestond. Uiteraard waren er ook bootjes van de markt zelf en deze verkochten zo nu en dan wat eten (veel fruit), maar bovenal werden souvenirs verkocht. Langs de kade (van een paar honderd meter) stikte het ook nog eens van de souvenirshops en restaurants. Een tochtje met een roeiboot was blijkbaar niet inbegrepen, dus moesten we een kaartje kopen om ons door de markt te laten roeien. In een file van andere boten vaarden we zo een half uur door het kanaal, terwijl we door verschillende verkopers met stokken met haken werden binnengehengeld om hun waar te bekijken. Het was druk, maar op zich best grappig. Wel was het (ook later vanaf de kade met z'n enkele bruggetjes) erg lastig om die karakteristieke foto's te maken. Bij een vrouwtje wilde ik nog twee kleine banaantjes kopen, waarvoor ze 20 baht (40 cent) vroeg. Blijkbaar had ik het verkeerd begrepen, want ik ging uiteindelijk weg met twee trossen minibanaantjes! Ach ja, zo zou ik in ieder geval niet omkomen van de honger! Om 10.30 uur vertrokken we alweer, waarna de gids nog enkele onverwachte extra's in petto had. Hier zat ik echter helemaal niet op te wachten, ook omdat ik me niet helemaal lekker voelde. We werden namelijk naar een Elephant Village gebracht, waar we (tegen extra betaling uiteraard) een ritje op zielige olifanten konden maken. Daarnaast was er ook nog een Monkey Show, waar we konden zien hoe aapjes getraind waren om kokosnoten te rapen. Het was een trieste toeristenval, waar ik geen geld aan heb uitgegeven, maar we wel veel te lang bleven staan. Hierna maakten we ook nog een stop bij een Cobra Show, maar gelukkig had niemand hier interesse in. Om het plaatje compleet te maken, werden we vervolgens ook nog naar een Handicraft Village gebracht. Ik had het op dat moment gehad en was blij toen ik na lange tijd eindelijk met een ander busje terug naar Bangkok kon gaan. Sommige anderen hadden een tour voor de hele dag geboekt (met nog een rozentuin en een krokodillenboerderij), dus die gingen met een ander busje verder. Om 14 uur was ik terug in het hostel, waar ik de rest van de middag op de bank in de receptie heb gezeten om uit te rusten en enigszins uit te zieken (geen idee waar dat opeens vandaan was gekomen). Het was in ieder geval wel gezellig, want Fay was er ook en ook het personeel van het hostel was super. Tevens heb ik een beetje de rest van m'n trip door Thailand zitten bepalen en voor de komende paar dagen twee hostels geboekt (zaterdag en zondag de oude hoofdstad Ayuthaya, maandag, dinsdag en woensdag het prachtige Khao Yai National Park). Tegen etenstijd ben ik met Fay en Jerry, een Nederlandse kamergenoot, naar Centralworld gegaan, aangezien hier het Asean Music & Culture Festival gehouden zou worden. Eerst wilden we echter wat eten, wat we uiteindelijk deden bij de eettentjes die ik gisteren op straat had gezien. Het eten was hier voortreffelijk en de vis, het varkensvlees, de groente en de rijst lieten ons zeer goed smaken. Het festival, welke op een podium naast het winkelcentrum werd gehouden, was erg vermakelijk. Na enkele speeches werd er een mooie dansshow gehouden om alle landen van Zuidoost-Azië te introduceren. Hierna hebben we naar twee optredens van zangers uit Maleisië en Thailand gekeken, welke leuke liedjes hadden. Andere landen zouden morgen pas aan bod komen. Iets na negenen hebben we geprobeerd om foto's te maken vanaf de 17e verdieping van een hoge toren boven een shoppingmall. Via een glazen lift wisten we boven te komen, waar zich een Heineken Rooftop Club/Bar bevond en een zeer chique restaurant. Alhoewel we wel even het uitzicht konden bekijken, was er helaas geen gelegenheid voor foto's. (Maar om eerlijk te zijn vond ik het uitzicht op deze plek en van deze hoogte nog niet heel spectaculair.) We gingen terug naar het hostel, waar we iets verderop bij een bar nog wat hebben gedronken. Rond middernacht was het voor mij echt tijd om naar bed te gaan, want ik was ontzettend moe. Gelukkig kan ik morgen een beetje uitslapen, aangezien ik pas om 12.55 uur een trein naar Ayuthaya wil nemen.