Zaterdag 21 november 2009
Dag 49: Een waterige dag

Alhoewel slapen in een bus nooit zo goed zal gaan als in een normaal bed, was deze rit wel beter dan vorige keer. Voornaamste reden was dat de stoelen/bedden nu wel bijna helemaal naar achter geklapt konden worden, waardoor je lekkerder kon liggen. Daarnaast waren ze iets langer, zodat je niet opgepropt lag. Rond een uur of zeven arriveerden we in Nha Trang, een plaatsje aan de zuidcentrale kust van Vietnam. Deze plek is het strand-, zwem-, snorkel- en duikparadijs van het land, wat te merken was aan de vele barretjes, resorts, touroperators voor boottripjes naar diverse eilanden langs de kust en winkels met zwemkleding. Er is slechts één nadeel: als het slecht weer is, vallen al deze paradijselijke avonturen in het water. En uiteraard is dat nu het geval. Ik liep naar het hostel dat ik had geboekt, het Backpacker's House, en kreeg daar een bed in een van de goed uitziende dorms aangewezen. Na een warme douche en een ontbijtje in het aangrenzende restaurant heb ik wat door het stadje heen gelopen, waar maar bar weinig toeristen te bekennen waren. Het miezerde en het waaide vrij hard. Het zandstrand, dat er op zich leuk uitzag met z'n palmbomen (met kokosnoten!), hutjes en barretjes, lag er verlaten bij en werd regelmatig overgoten door het zeewater dat met hoge golven wild heen en weer bewoog. Ook stond er op de boulevard nog een vreemd, hoog gebouw, waarvan ik geen idee heb waarvoor het dient. Na m'n wandelingetje heb ik geluncht, waarna ik besloot om 's middags naar het Oceanographic Institute te gaan, welke een paar kilometer ten zuiden van het hostel lag. Het was gelukkig opgehouden met regenen, dus ik heb in een uurtje prima kunnen lopen, ook al stond er nog veel wind. Onderweg liep ik nog langs enkele uitgestorven resorts, een gesloten kermis, een dicht waterpark en een standbeeld van een voor de Vietnamezen bekend historisch figuur. Het was langer lopen dan ik dacht, maar uiteindelijk kwam ik toch bij een groot Frans gebouw terecht, waarin het instituut gevestigd zit. Hier kon ik via diverse bassins en aquaria kennismaken met het leven onder water. Diverse tropische visjes kwamen voorbij zwemmen, koraal en zeesterren bleven rustig op hun plekje zitten, zeepaardjes krulden vrolijk om elkaar heen, kleine haaien zwommen rond en grote reuzenschildpadden (zo groot had ik ze zelf nog nooit gezien) genoten van hun zwembad. Ook waren er nog vele opgezette zeedieren te bekijken en was er een hal met ontzettend veel zeedieren op sterk water. Een groot skelet van een walvis was tenslotte ook nog van de partij. Nadat ik alles wel gezien had, nam ik nog een kijkje bij de haven (waar je zelfs een kabelbaan naar een of ander eiland kunt nemen). Het stelde echter niet veel voor en met de stadsbus ging ik terug naar het hotel (motorbike had ook gekund, maar de bus had toch m'n voorkeur). Hier heb ik, met onderbreking van een diner van vis (gefileerde en gefrituurde baars met zoetzure saus) en een gratis welkomstdrankje met een oude bekende in de aangrenzende bar, veelvuldig gebruikt gemaakt van de internetfaciliteiten (twee pc's en wifi) van het hostel. Zo had ik eindelijk een uitgebreide kans om weer wat bij te lezen, op mails te reageren en enkele van m'n foto's te versturen naar mensen aan wie ik dat had beloofd. Heel veel meer heb ik echter niet gedaan. Ik heb in ieder geval al wel een planning gemaakt voor morgen en maandag. Toen het al nacht was geworden, ben ik gaan slapen. Hopelijk kan ik zo lekker bijslapen en morgen wellicht iets uitslapen.

Zondag 22 november 2009
Dag 50: Op bezoek bij de monniken

Met enkele gezellige kerstliedjes op de achtergrond zat ik vanochtend tegen tienen aan m'n ontbijt. Alhoewel ik m'n dag over het algemeen als een zeer saaie dag kan beschouwen, was ik vanochtend en begin van de middag toch vrij actief en heb ik aardig wat gezien. Ik begon aan een wandeling van zo'n 2 kilometer door de stad, langs drukke straten en een oude Franse kerk. Gelukkig was het de hele dag droog (maar wel erg bewolkt), dus dit lopen was helemaal niet vervelend. Uiteindelijk kwam ik uit bij de Long Son pagode. Ik kwam hier op precies het juiste moment aan, want ik had nog een paar minuutjes om de tempel te bekijken, waar onder andere beelden van Shiva en Boeddha te vinden waren. Iets later werd de binnenzaal afgesloten voor toeristen, want het was tijd voor het zondagse gebed van alle monniken, welke ik eerder met z'n allen in een zaal zag eten. Onder begeleiding van een drum verlieten ze in rijen deze zaal, terwijl ze biddend de tempel binnengingen. Voorop liep een monnik met een microfoon, welke het gebed inleidde. Tientallen anderen, allen gekleed in het grijs, volgden hem, waarna ze enkele rondjes bleven lopen door de tempel. Hierna stelden ze zich op in een matrix, waarna ze het gebed voortzetten en afwisselend opstonden en knielden om te bidden. Dit was een bijzonder om te aanschouwen. Een man wees me hier op enkele plekjes om mooie foto's te maken. Tevens bood hij me een kopje thee aan en een stokje wierook. Uiteraard wilde hij achteraf dat ik een donatie zou doen. Na de cermonie gingen de monniken weer terug naar hun vertrekken, waarna ik via vele treden de heuvel achter de pagode beklom. Hier bevonden zich zowel een grote witte liggende boeddha, als een grote zittende, welke wel iets weghad van die in Hong Kong. Bovenop de heuvel bevonden zich echter ook enorm veel rijen hokjes met tegeltjes, waarop tekst stond, een datum en soms een foto. Waarschijnlijk waren dit gedenkstenen voor overleden monniken. Toen ik alles had gezien, liep ik verder naar het noorden, terwijl ik een baguette als lunch nam en keek naar de mensen op straat die aan het eten waren, hun brommer aan het repareren waren, een spelletje speelden, of hoopten dat ik achterop hun brommer zou springen. Via enkele bruggen kwam ik bij een plek waar nog vier oude tempels/torens uit het Cham tijdperk stonden, welke qua stijl gelijk waren aan die van My Son. Aan de buitenkant van de roodkleurige tempels bevonden zich beelden van Shiva, soms zelfs op een olifant. Binnenin de donkere, warme en kleine torens (je moet wel je schoenen uittrekken voordat je naar binnen gaat) bevond zich een altaar, bij welke sommigen aan het bidden waren. Alhoewel My Son interessanter was, was dit in ieder geval ook wel de moeite waard. Vanaf deze plek liep ik vervolgens naar het oosten, naar de steenrijke kust. (2,5 Kilometer naar het westen kun je een modderbad krijgen, als dat je ding is.) Hier keek ik even wat rond en zag ik een enkeling in het water zwemmen, iemand anders die krabbetjes aan het drogen was, een ander die netten aan het maken was, enkele kinderen die met elkaar dollen waren en een paar tieners die van plan waren om te gaan varen in een bootje in de vorm van een halve bol. Ook had ik hier uitzicht over diverse eilandjes, waaronder Tortoise Island, welke inderdaad de vorm van een schildpad had. Meer had ik niet te doen, waarna ik met de bus terugging naar het hostel. Hier heb ik de rest van de lange middag weinig bijzonders meer gedaan (bezoekje aan een supermarktje en een boekenwinkeltje), omdat er hier verder op dit moment weinig te beleven valt. Na m'n diner heb ik ook bar weinig gedaan: voornamelijk met de muziek van de bar onder me relaxed op het balkon gezeten en me alvast wat ingelezen op m'n bestemmingen van de komende anderhalve week: Dalat (waar ik morgenochtend heen ga), Mui Ne (donderdag) en Ho Chi Minh City (waarschijnlijk zaterdag). Hopelijk valt er in Dalat wat meer te beleven. We zullen het snel genoeg merken, want om 7 uur vertrekt m'n bus al!