Dag 13: Bewolkt Brisbane

Woensdag 28 oktober 2015

Ik heb prima kunnen slapen ondanks de herrie op de veranda van een paar bungalows verderop. Enkele gasten hadden de muziek hard aan staan en zongen luidkeels mee, ook met Justin Bieber; het was duidelijk dat ik met een leeftijd van 29 al tot een hele andere generatie behoorde. De huidige generatie backpackers lijkt tussen de 18 en 24 jaar, trekt zich van anderen weinig aan, is 100% afhankelijk van wifi en smartphones en maakt foto’s met een telefoon of een GoPro. Afijn, iets voor negenen werd ik opgehaald door een bus die vervolgens nog op inefficiente wijze enkele rondjes door Airlie Beach reed, om vervolgens een aardig eind langs allerlei suikerrietplantages naar Proserpine Airport te rijden. Met zo weinig bijzonders onderweg vroeg ik me af waarom het vliegveld alsnog 45 minuten rijden was. Slechts een keer eerder had ik een vliegveld meegemaakt dat net zo klein was als deze, alhoewel die van Gunung Mulu National Park op Maleisisch Borneo nog net ietsje primitiever was. Een klein vliegveld, met slechts een paar pendelvluchten per dag –na mijn vlucht kon het grondpersoneel een hele lange siesta houden- had echter wel het voordeel dat alles lekker vlot verliep. Vroeg in de middag kwam ik aan in Brisbane, een grote stad op ongeveer de helft van de nood-zuid-route langs de oostkust. Nadat ik herenigd was met m’n rugtas –iets dat altijd weer een spannend moment is, aangezien m’n bagage in het verleden twee keer eerder was zoekgeraakt-, liep ik naar buiten, richting de AirTrain. In tegenstelling tot het zonnige Airlie Beach was het weer hier compleet anders. Het was hartstikke grauw en bewolkt, vele malen frisser en het kwam met bakken uit de hemel vallen. Gelukkig stond ik op dat moment droog op het station, maar ik vreesde voor het ergste voor de rest van de middag, m’n enige middag in deze stad. Het was de eerste keer dat ik in de trein zat in Australie –zo ontzettend veel treinroutes zijn er niet-, maar er was niet heel veel speciaals aan. Zo’n twintig minuten later kwamen we aan in het hartje van de stad, en stapte ik uit bij Roma Street Station. Gelukkig was het opgehouden met regenen, zodat ik zonder nat te worden op zoek kon gaan naar m’n hostel. Het hostel zat in een klassiek en authentiek gebouw in een straat met een helling. Aan de buitenkant had je een houten veranda en houten balkons. Het zag er ontzettend sfeervol uit. Ik zou hier 1 nachtje blijven, en dan overmorgen nog eens 1 nachtje. Ik dumpte m’n spullen en liep weer naar buiten voor een middagje sightseeing.

Ik was uiteindelijk van mening dat ik aan deze ene middag meer dan genoeg had, want ondanks dat Brisbane een aardige stad is, vond ik het allemaal niet heel erg speciaal. Toch had het zeker wel z’n charme, vooral bij het begin, toen ik, na het oversteken van enkele grote drukke straten en een net zo’n drukke brug over de rivier, uitkwam bij de South Bank Parklands. Brisbane wordt doorkruist door een brede rivier en aan de zuidzijde hiervan bevindt zich dit ‘park’. Voor een behoorlijke afstand loopt dit park langs de rivier, met een voet- en fietspad direct langs het water, voorzien van bomen en bankjes. Een opvallende hoeveelheid mensen was hier bezig met joggen. M’n tocht begon bij de Gallery of Modern Art, maar om een of andere reden waren de tentoonstellingen deze middag al gesloten, waardoor ik hier niet naar binnen ging. Het nationale museum en een ander kunstmuseum vond ik niet heel interessant klinken, waardoor ik verder liep. Ik passeerde een concertgebouw, een Japanse tuin en een groot reuzenrad waarvandaan je een mooi uitzicht over de stad zou moeten hebben. Vanaf het voetpad vond ik dat ik echter al een prima uitzicht had over het centrale zakendistrict met z’n hoge gebouwen aan de overkant van het water. Een stukje verder liep ik langs een openbaar zwembad, in de vorm van de lagoons zoals in Cairns en Airlie Beach. Vanwege het weer was het nu niet heel erg druk, maar ik kan me voorstellen dat het hier op zonnige weekenddagen barstensvol zit met gasten. Mooie bomen stonden rondom de lagune. Langs allerlei bomen en bloemetjes kwam ik uiteindelijk bij het maritieme museum uit, waar je twee schepen in de rederij zag liggen. Ik ging hier niet naar binnen, maar verliet hier wel het sfeervolle South Bank Parklands om via een brug het water over te steken. Dit leidde me naar de QUT, de Queensland University of Technology, waar ik een beetje kriskras door de campus ben gelopen om bij het centrum uit te komen. Het was fijn om weer eens meer Ozzies dan buitenlandse backpackers tegen te komen. Maar het waren er wel erg veel! Zowel op straat als op de stoep was het behoorlijk druk voor zo’n woensdagmiddag. Alle winkels en eettentjes hoefden zodoende in ieder geval niet te klagen. Ik liep door verschillende straten van het moderne centrum heen, waarbij alle straatnamen leken te zijn afgeleid van allerlei personen uit het Britse koningshuis, maar dan van een tijdje terug, zoals George St, Edward St, William St en Elizabeth St. De Queen Street Mall –dat eigenlijk geen echte mall was, maar een drukke winkelstraat- bestond uit allerlei grote bekende zaken, afgewisseld door wat kleinere zaakjes en toeristenwinkeltjes. Eten en drinken was er in overvloed. Ik liep door de verschillende straatjes, bekeek het een en ander, pauzeerde hier en daar en passeerde op een gegeven moment het klassieke gemeentehuis. Als je in Brisbane zou wonen, dan kon je hier in de binnenstad prima terecht voor al je spullen. Voor de toerist was het leuk om weer even door een grote stad te lopen, maar heel bijzonder was het allemaal niet echt, ondanks het prima sfeertje dat er hing. Bij een Japans tentje hadden ze lekkere bento boxen als avondmaal, dus nam ik hier plaats. Door het donker liep ik uiteindelijk weer terug naar m’n hostel, waar ik uit m’n grote rugtas alleen de spullen haalde die ik de komende twee dagen nodig zal gaan hebben. Vervolgens kon de rugtas in de opslag worden gegooid. Overmorgen zal ik hier weer terugkeren; morgen is het echter eerst tijd voor een campingtrip!