Dag 14: Naar de zoete rivier
Donderdag 23 oktober 2014
Echt heel speciaal was deze dag niet en er valt dus ook niet veel over te vertellen. In de ochtend namen we weer een stevig ontbijtje, waarna we met al onze bagage naar een nieuwe bus liepen. Ook hadden we een nieuwe chauffeur gekregen tot aan Belize. Deze nieuwe bus was iets kleiner dan de vorige, maar nog altijd net zo luxe. Al erg snel waren we bij de grens tussen Honduras en Guatemala, waar we, afgezien van een kleine file, gewoon door konden rijden. Wat volgde was een rit naar Rio Dulce, een plaatsje een stukje noordelijker, gelegen aan een rivier die uitmondde in de Caribische Zee. De rit verliep zonder noemenswaardige gebeurtenissen en na lunchtijd kwamen we aan. Onze verblijfplaats was echter aan de andere kant van het water en daar zouden de faciliteiten beperkt zijn. Vandaar dat we in een restaurant hier eerst gingen lunchen. Althans, we konden eerst een bestelling doorgeven en vervolgens even snel door het rommelige hoofdstraatje een supermarkt bezoeken voor eten en drinken. Het was in de supermarkt apart om te zien hoe de geldautomaat werd bijgevuld door enkele zwaarbeveiligde mannen met grote shotguns. Nieuwe lades met bankbiljetten werden in het apparaat geplaatst. Na de inkopen volgde een uitgebreide en erg lange lunch, waardoor we pas tegen het eind van de middag met een bootje de oversteek maakten naar onze haciënda, gelegen in de Guatemalteekse jungle. Aan het water lagen enkele bootjes en in de jungle waren diverse hutjes gebouwd waar we zouden overnachten. Het zag er sfeervol uit. De kwaliteit van de bungalows was wel verschillend, maar ik was blij dat die van ons met eigen badkamer, airco en klamboe was. Dat laatste was echt nodig, want er zoemden hier erg veel muggen rond. Dat kwam dan weer door het erg warme tropische klimaat, waardoor we er al heel snel bezweet bij liepen. Daarom was het dus ideaal om na aankomst meteen het zwembad in te duiken en daar voor het late diner (en voordat de onweer ook boven ons zou losbarsten) onze pool party te houden. Het avondmaal met garnalen was ook erg lekker. Na nog vele kaartspelletjes was het tijd om de bungalow op te zoeken. Het was nu tijd voor de insecten om de boel levendig te houden.

Dag 15: Het Gooi van Guatemala
Vrijdag 24 oktober 2014
Het was een drukke ochtend, want het was mogelijk om meerdere excursies te doen. En daarna zouden we ook nog verder reizen. Officieel stond een boottocht en het bezoeken van het plaatsje Livingstone aan de kust op het programma, maar Bernardo had ons dit afgeraden, omdat hij dit een uitbuiting van de mensen daar vond. Wij zagen er ook van af en verruilden deze trip door een hike in de jungle, gevolgd door een algemene boottocht. Plaatselijke gids Lucy bracht ons na een lekker ontbijt om 8.30 uur de jungle in. Met wandelstokken liepen we over aangelegde paden en lange opgehangen bruggen. Al heel snel gutste het zweet van ons af, want het was erg vochtig en warm. We passeerden open vlaktes met paarden en koeien, maar liepen ook door dichtbegroeide jungle mt insecten en vogels op de achtergrond. We zagen ergens nog twee dieren wegschieten, maar konden niet zien wat het waren, waarschijnlijk een soort varkentjes. Hier en daar was het nog wat glad vanwege de regen gisteravond. We kwamen langs een rubberplantage en konden als,we wilden verkoelen in een poeltje. Ook beklommen we een oude uitkijktoren uit het Spaanse tijdperk. Alles was een beetje gehaast, want we moesten op tijd terug zijn voor onze boottocht. Bezweet kwamen we weer terug, waarna we niet veel later op een boot stapten om uit te waaien. We kregen een rondvaart over de rivier en kwamen hier een klein beetje in Caribische sferen. Enkelen noemden het ook wel het Gooi van Guatemala, want langs de kant zagen we tussen de mangrovebossen allemaal prachtige buitenhuisjes staan, met aan de steigers allemaal mooie jachten. De ene was nog mooier en duurder dan de andere. Hier en daar lagen ook jetski's. Op het water zagen we echter slechts eenvoudige vissers met hun netten drijven. Op het water zagen we lelies en fleurige bloemen en aan de kant palmbomen met kokosnoten. Ook zagen we verscheidene vogels, zoals aalscholvers, reigers en pelikanen. Een oude burcht voeren we ook voorbij. Nadat we nog even hadden getankt was het tijd om terug te keren. De twee uurtjes waren voorbij en we moesten nu echt verder. Aan de overkant van het water namen we weer een lunch, waarna we de bus instapten voor de trip naar onze laatste bestemming in Guatemala: Flores, een plaatsje in het noordoosten van het land. De busrit verliep zoals de meeste andere ritten vloeiend en zonder problemen. De meesten keken naar buiten of sliepen wat. Het was nog wel een stukje rijden en het was al donker toen we het kleine schiereilandje bereikten waar het plaatsje op lag. Dit lag dan weer op een groot meer (Lago Petén Itzá). Behalve dat het donker was, regende het ook. Sterker nog, het kwam met bakken uit de hemel. We hadden daarbij de pech dat we nog een stukje moesten lopen naar het hotel en we in eerste instantie verkeerd liepen vanwege een verwarrende uitleg van Bernardo. Eenmaal in het hotel konden we weer opdrogen om niet veel later naar een tentje aan de overkant te gaan om te eten. Het plaatsje bekijken kon eventueel morgen nog wel, alhoewel we het ook prima zouden kunnen missen. We lagen in ieder geval op tijd in bed, want de wekkers zouden al vroeg gaan aflopen.