Lima, deel 2
Dag 22: Het begin van het einde
Zaterdag 28 september 2013
Enkele personen die de trek hadden gedaan, hadden nog nauwelijks de tijd gehad om de stad te verkennen. Vroeg in de ochtend kregen ze daar nog de gelegenheid voor. Voor mij hoefde dat niet zo, waardoor ik met sommigen rustig naar het centrum liep om bij een zaakje waar we al vaker waren geweest te gaan ontbijten. Om 11.00 uur werden we weer bij het hotel verwacht, waar we onze spullen in moesten laden en een formulier moesten ondertekenen waarop stond dat we allemaal akkoord zijn gegaan met de beslissing dat de andere Shoestring-groep laatst met ons is meegereden in de bus. Tevens vroeg Lupe ons een evaluatieformulier in te vullen. Het einde van onze reis was namelijk nabij. Met een busje werden we naar het vliegveld van Cuzco gebracht, waar we afscheid namen van Lupe. We vonden dat jammer, want ze was de afgelopen weken een hele fijne en goede reisleidster geweest. Ze wist van alles voor ons te regelen, maar gaf ons ook voldoende vrijheid.
Met het vliegtuig vlogen we om 13.15 uur in zo'n vijf kwartier terug naar de hoofdstad Lima, waar het zoals drie weken geleden weer ontzettend mistig was. Een busje bracht ons langs de kust (met in het water enkele surfers) naar het hotel waar het allemaal was begonnen. Om in stijl te blijven liepen we door Miraflores heen en gingen we naar het terrasje waar we als mannen onze eerste avond hadden doorgebracht. Met alle overgebleven groepsgenoten genoten we van een laatste lekkere Peruaanse maaltijd, een drankje en een toetje. Het werd een gezellig laatste avondmaal. We zullen de gezelligheid gaan missen. We namen hier ook afscheid van Liesbeth, aangezien ze morgen een latere vlucht terug naar huis heeft.
Dag 23: Een dag in het vliegtuig
Zondag 29 september 2013
Nadat we om 6.30 uur ook gedag hadden gezegd van twee leden van de andere Shoestring-groep, gingen we op weg naar het vliegveld van Lima. We keken enigszins op tegen de lange vlucht naar huis. Na een enorme rij bij het inchecken en de daarna gebruikelijke controles op het vliegveld, wist iedereen zijn laatste soles uit te geven aan een snack of drankje. Ons vliegtuig van het eenvoudige Air Europa vertrok om 10.00 uur, voor een vlucht van iets meer dan elf uur naar Madrid. Net zoals op de heenreis was er hierbij niet veel te doen. De groep zat in kleine groepjes verspreid door het vliegtuig en iedereen probeerde zich een beetje te vermaken met een boekje of muziek. De paar tv-schermen lieten maar weinig zien en zelfs de oortjes die Bart had gekocht gaven maar weinig geluid vanwege een niet goed-functionerend geluidssysteem. We kregen enkele keren te eten en drinken en halverwege gingen de lampen uit zodat iedereen kon uitrusten. We zouden namelijk een nacht overslaan.
Dag 24: Afscheid
Maandag 30 september 2013
Om 4.30 uur landden we weer op het vliegveld van Madrid, waar we door de nodige controles heen moesten, evenals langs allerlei winkeltjes, om bij onze gate te komen. Er stapten uiteindelijk maar weinig Nederlanders aan boord voor de vlucht naar Amsterdam; veel reizigers hadden daar slechts een transfer. Om 10.00 uur bevonden we ons allemaal weer op Nederlandse bodem en beseften we dat de reis nu echt voorbij was. Na het ophalen van de koffers namen we allemaal gepast afscheid van elkaar. Het zal de komende tijd even wennen zijn om niet meer omringd te zijn door een grote groep met anderen. Eén voor één verlieten we Schiphol, allemaal weer onze eigen kant op.
In de afgelopen weken hebben we met z'n allen een prachttijd beleefd. Het waren 24 geweldige dagen met een enorm gezellige groep mensen. Het gegeven dat dit een singlesreis was, zorgde voor een unieke groepsdynamiek. Geen stelletjes en families, alleen maar mensen die dezelfde instelling hebben als jijzelf en net zo reislustig zijn. We troffen het allemaal met elkaar en iedereen kon het goed met iedereen vinden. We zullen elkaar gaan missen. Maar ook kijken we met een grote glimlach terug op de vele avonturen die we hebben meegemaakt. Peru en Bolivia zijn twee prachtige landen met een verbazingwekkende diversiteit aan landschappen. Machu Picchu was zoals velen al gedacht hadden een waar hoogtepunt, maar ook de eilanden, de lijnen, de duinen, de zoutvlaktes, de meren, de marktjes in de steden, de mijnen en de ruïnes stelden zeker niet teleur. En dit hebben we natuurlijk ook te danken aan onze goede gids Lupe en haar collega’s die ons als chauffeur naar al deze bijzondere plekken hebben gebracht. Ik kan dan ook niets anders zeggen dat dit een geweldige reis was die ik van harte kan aanbevelen aan iedereen die het reisbloed in zich heeft! En dan kunnen we na deze vakantie, die wat mij betreft veel te snel ten einde is gekomen, weer gaan nadenken over de volgende. Maar eerst kunnen we nog nagenieten van de 2000 foto’s die ik geschoten heb! Tot de volgende keer!
Reacties
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}