Dag 6: Het klooster en de mummie
Donderdag 12 september 2013

Arequipa was een leuke stad om een dag te vertoeven. Lupe wilde ons vanochtend eerst een oriëntatiewandeling geven, waarna ze ons vrij liet om zelf te doen wat we wilden. Het was niet ver lopen naar het relatief compacte centrum, dat een mooie Spaanse koloniale stijl had. We liepen langs kleurrijke gebouwen en kwamen uit bij de markt, een gebouw met vele kraampjes met onder andere huishoudelijke artikelen, groente, fruit, kaasjes, hangende kale kippen, geitenkoppen en levende kikkers die klaar lagen om vermalen te worden tot een speciaal drankje. Ik liet de blender echter draaien voor een heerlijke fruit shake, dat samen met een aardappelpasteitje m’n ontbijt vormde. We vervolgden onze route langs een museum, over het Plaza de Armas, en langs een klooster, totdat we bij een pleintje in een iets chiquere wijk kwamen. Nu we de stad een beetje kenden, konden we de route op eigen houtje teruglopen. De stad was omgeven door enkele bergen van de Andes en enkele bergen aan één kant vielen in het bijzonder op, omdat deze erg hoog waren en besneeuwde toppen hadden. Tegen de strakblauwe lucht zag dit er bijzonder uit. In de warme zon keken we rond bij een klein kerkje, bij een plek met een uitzicht over de stad, en bij een kraampje waar ze ‘queso helado’ verkochten, letterlijk ‘kaasijs’. Op aanraden van Lupe nam ik met enkele andere personen een lunch in een populair lokaal restaurantje. Na onze ervaring van de afgelopen dagen wisten we dat we enorme maaltijden zouden krijgen, dus namen we met z’n zessen dan ook slechts drie grote vleesgerechten. Dit was uiteindelijk inderdaad meer dan genoeg.

Via een rivier die voor de verandering eens niet droog stond, arriveerden we bij het St. Catalina-klooster, een plek waar vele nonnen in het verleden hun leven lang woonden, zonder contact met de buitenwereld. Tegenwoordig zijn er nog maar weinig nonnen actief en is het klooster grotendeels opengesteld voor toeristen. Door een gids werden we rondgeleid door dit erg mooie complex, dat wel bijna een heel dorp leek met verschillende straatjes en gebouwtjes. Alles zag er enorm kleurrijk uit, met fel oranje of blauwe gebouwen en fleurige bloemetjes. Ook een fontein ontbrak niet. We kregen enkele vertrekken te zien, zoals de kamer van de belangrijkste non en de keuken. Dit was zeker de moeite waard. Na ons bezoek was een drankje op het dakterras van een restaurantje wel welkom. Het Plaza de Armas was een druk plein met vele mensen en duiven. Een fontein stond in het midden. Om het plein bevonden zich enkele mooie gebouwen, waaronder de kathedraal, die op dat moment nog gesloten was. We keken naar hoe de duiven werden gevoederd en kwamen toen enkele anderen van onze groep tegen. We besloten om naar het museum te gaan dat gewijd was aan Juanita, een bekend Inca-meisje. Dit meisje van 12 jaar oud is in het Inca-tijdperk bovenop een van de bergen in de buurt aan de goden geofferd. Archeologen hebben haar in de vorige eeuw in een bijna perfecte staat gevonden, aangezien ze bevroren was in de grond. Dit maakt dit mummie-meisje dan ook zeer uniek. In het museum kregen we een filmpje te zien en enkele artefacten die in en rond haar offerplek gevonden waren. Het meisje zelf was te zien in een erg donkere ruimte in een bak met driedubbel glas. Om haar zo goed mogelijk te bewaren, was het in die bak -20 graden, waardoor er ijs over haar heen lag. Juanita zag er enigszins luguber uit, maar het was duidelijk te zien dat ze ondanks dat goed bewaard is gebleven.

Ook de lichtgekleurde grote kathedraal op het plein was de moeite waard om te bezoeken. De hele groep was uiteindelijk weer compleet en we zochten een leuk tentje op om te dineren. Ook nu namen we allemaal maar een lichte maaltijd, wat mij de gelegenheid gaf om de lokale guinao-soep te proberen, een rijkelijk gevulde groentesoep. Terwijl buiten om ons heen alles leuk verlicht was, liepen we terug naar het hotel, om allemaal een ontspannen avondje te kunnen houden.