Dag 166: Van Lombok naar Bali
Donderdag 23 augustus 2012

Het wekkertje van m'n telefoon ging alweer om 6 uur, aangezien ik mezelf drie kwartier later moest melden bij het bureautje van Perama. In de straten was het relatief rustig en het waren voornamelijk enkele lokale mensen die rondliepen of met hun fietsje rondreden. Langzaamaan werden restaurants geopend voor het ontbijt. Ik kocht snel ergens een appeltje als ontbijt en werd vervolgens aan boord gebracht van een bootje. Met enkele lokale mensen en andere toeristen voeren we vervolgens in zo'n drie kwartier terug naar Lombok. Hier moesten we een stuk de weg aflopen -er werd verteld dat het 200 meter zou zijn, maar het was toch zeker het dubbele-, waarna we op een parkeerterrein aankwamen waar we werden opgepikt door een bus. In een uur tijd reden we vervolgens door het bergachtige landschap langs de kust, terug naar Senggigi. Hier werd ik vriendelijk begroet door Garry die vandaag werkzaam was in het kantoortje. Terwijl andere mensen hier in spanning zaten te wachten op het begin van hun Komodo-trip, moest ik nog een uur wachten voordat ik een andere bus in kon stappen. Met deze bus legde ik weer dezelfde route af als begin vorige week, maar dan in omgekeerde volgorde. Onze bestemming was het havenstadje Lembar, waar een grote ferry lag te wachten. Samen met een behoorlijke hoeveelheid andere toeristen en lokale mensen ging ik aan boord, waarbij de banken in de afgesloten ruimte binnen helaas al bezet waren. Nou ja, op zich hadden er nog vele ander mensen bij gekund, maar vele lokale mensen waren erg uitgebreid gaan zitten of liggen. Ik nam daarom maar plaats op het bovendek van de ferry, waar er gelukkig tussen de andere toeristen nog een plekje op een plastic stoel vrij was.

Het was een lange en vermoeiende overtocht naar Padangbai op Bali. Het zonnetje scheen fel, waardoor deze hard op mijn huid brandde en ik nog net iets bruiner werd dan dat ik al was. Ondanks dat ik m'n scherm niet kon zien, lukte het me wel om weer een stuk van m'n reisverhaal te schrijven. Ook kreeg ik de gelegenheid om m'n audioboek af te ronden en mezelf verder in te lezen op Nepal, nadat de zon later in de middag achter de wolken was verdwenen. Op de boot werd, met name aan het begin, continu eten en drinken aangeboden, zodat ik toch nog de gelegenheid had om te lunchen. Vlak voordat we bij Bali waren, bleef de boot een lange tijd stilliggen vlak buiten de haven. Ik had geen idee waarom, maar het zal vast iets te maken hebben met een ander schip dat de aanlegplek van de ferry innam. De boot was iets over twaalven vertrokken en kwam pas tegen vijven aan; het had een stuk langer geduurd dan de heenweg. In Padangbai stond een bus klaar om me samen met genoeg andere toeristen weer door Bali te vervoeren. We maakten een tussenstop in Ubud, waarna we verder reden naar Kuta. We maakten een omweg langs het vliegveld, waarna we in een enorme file terechtkwamen. Stapvoets reden we door het donker; we kwamen nauwelijks vooruit. Het was een lange en saaie rit, welke vermoeiend was vanwege de lengte. Ik was immers al sinds de ochtend onderweg! Na meer dan 13 uur kwam ik om 20.15 uur eindelijk weer aan in Kuta. Ook dit was weer een vertrouwde omgeving. Ik liep de hele hoofdweg af naar m'n hostel, waar m'n reservering voor één nacht nog steeds stond.

Bij het hostel werd ik niet alleen begroet door het personeel, maar ook door Tonja, die een geweldige week in Ubud had gehad. Terwijl ik bij een restaurant eindelijk een avondmaaltijd nam -echt heel veel had ik vandaag niet gegeten, waardoor ik behoorlijk hongerig was-, bespraken we onze avonturen. Die van haar in Ubud en Kuta, die van mij op Lombok en Komodo. Het was gezellig om m'n laatste avond op deze manier te mogen afsluiten. Ook voor Tonja was de reis door Indonesië bijna voorbij, waardoor we allebei konden terugkijken op een mooie periode. Terwijl de nacht viel en de drukte in Kuta juist toenam, ben ik in het hostel gaan slapen. Het zal morgen namelijk opnieuw een lange dag gaan worden.

En met het einde van deze dag komt er voor de tweede en laatste maal een einde aan mijn reis door Indonesië. Alhoewel ik op Java alles heb kunnen zien wat ik wilde zien, kan ik dat niet zeggen van Bali en Nusa Tenggara. In eerste instantie had ik alleen Bali en Lombok ingepland, waarvoor een kleine drie weken op zich wel genoeg zou zijn. Maar aangezien ik mijn plannen later had gewijzigd door de Komodo-trip erbij te boeken, werd mijn schema een stuk voller en moest ik daardoor andere plekken laten vallen. Dat wil niet zeggen dat mijn dagen niet leuk waren. Integendeel, ik heb er veel meer van genoten dan ik in eerste instantie had gedacht. Eigenlijk had ik Bali en Lombok ingepland om het gat tussen Maleisië en Nepal op te vullen, waarbij ik nog even heerlijk zou kunnen relaxen. En ja, ik heb zeker kunnen relaxen, maar er bleek uiteindelijk toch veel meer te zien en te doen dan ik dacht. Bali heb ik van twee totaal verschillende kanten gezien en ik kan me goed voorstellen waarom er hier zoveel mensen naartoe komen om vakantie te vieren. Aan de ene kant kun je er helemaal los gaan, maar aan de andere kant kun je ook genieten van de schitterende authentieke cultuur. Ook de Komodo-trip had ik voor geen goud willen missen, aangezien ik prachtige stranden heb gezien, majestueuze draken heb gespot en gezellige mensen heb leren kennen. En Gili Trawangan was een mooie ontspannen afsluiter. Helaas heb ik niet de tijd om meer van Padangbai te zien, of nog preciezer, een duiktrip te maken vanaf deze plek, aangezien ik van Ellen had gehoord dat ze gisteren bij één duik maar liefst 20 reuzenmanta's en een grote ‘mola mola', een maanvis, had gezien. Ik had er helaas geen tijd meer voor, maar dit is zeker één van de redenen om nog terug te keren naar Indonesië. Het zal zeker nog wel enkele weken gaan kosten om ook Sumatra te verkennen, meer van zowel Lombok als Flores te zien en een bezoek te brengen aan Sulawesi en Timor, waar ik ook al erg goede verhalen over heb gehoord van andere reizigers. Zes weken zijn bij lange na niet genoeg om Indonesië te zien. Maar gelukkig kan ik altijd nog terugkeren in de toekomst. En dan kan ik er uiteraard ook weer een familiebezoekje aan vastplakken! Ik zal de heerlijke zon, het lekkere eten, de smakelijke snacks (tempéchips!), de mooie omgeving, de vriendelijke mensen en de lage prijzen gaan missen. Wat ik overigens niet zal gaan missen zijn de moskeeën; ik ben blij dat ik eindelijk dat gepreek in de vroege ochtend (of op alle andere tijdstippen van de dag) niet meer hoef aan te horen. Al met al ben ik blij dat ik Indonesië heb kunnen bezoeken. Een derde keer zal zeker nog volgen! Bij deze nodig ik de hele familie uit om eens te gaan! (Alhoewel alle anderen natuurlijk ook welkom zijn mee te gaan!)

Tip van de dag: bereid je voor op een hele lange reisdag als je van Gili Trawangan naar Kuta reist. Oh, en vergeet van tevoren niet te vermelden dat je naar Kuta in Bali wilt, aangezien er ook een Kuta op Lombok is.

Opvallend feitje: het voelt vreemd aan als je weet dat je trip min of meer ten einde is gekomen, maar toch nog net niet helemaal.