Kota Kinabalu, deel 1
Dag 135: Ferry's naar KK
Maandag 23 juli 2012
Op deze dag was het tijd om terug te keren naar Maleisië. Volgens het guesthouse zou er om 6.30 een directe bus naar de ferryterminal in Muara vertrekken, waardoor je de ferry van twee uur later zou kunnen nemen. Deze zou naar Labuan gaan, een eiland in Sabah, waarvandaan je een andere ferry zou kunnen nemen naar Kota Kinabalu. Ik stond dus vrij vroeg op, om op tijd aanwezig te zijn op het busstation. Een bus naar de terminal bleek er echter niet te zijn, alhoewel ik wel de mogelijkheid had om een normale bus te nemen en elders over te stappen. Vanwege de beperkte hoeveelheid ferry's wilde ik niet veel risico lopen, dus wilde ik deze bus niet nemen. Ik had wel de mogelijkheid om een directe bus naar KK te nemen, maar hierbij zou je acht keer stoppen voor grenscontroles en paspoortformaliteiten, met een onnodige hoeveelheid stempels. De prijs voor deze bus was niet veel goedkoper dan een taxiritje naar de ferryterminal en beide ferry's, waardoor ik uiteindelijk in een taxi naar Muara stapte. Ik was mooi op tijd voor de ferry van 8.30 uur, maar het bleek dat deze vandaag geen dienst had. Ik baalde, maar was blij dat er drie kwartier later een ferry van een andere maatschappij wel naar Labuan zou gaan. Ik kocht een ticket, wachtte totdat het immigratiekantoortje openging om Brunei te verlaten en nam vervolgens plaats op een bank in de ferry. Ik kon uitkijken over het water, of staren naar de tv waarop een film werd afgespeeld. Nadat alle passagiers aan boord waren gegaan, evenals enkele auto's en trucks, begonnen we aan een overtocht van anderhalf uur.
Terug in Maleisië was ik op tijd voor de ferry naar KK om 13 uur, waarbij ik zelfs nog de gelegenheid had om te lunchen. Ook bij deze ferry speelden zich geen Zanzibar-achtige taferelen af en met een halfvolle boot vertrokken we voor een tocht van zo'n 150 km. Ditmaal kon ik niet handig naar buiten kijken, maar wel naar de tv waarop twee films van Mortal Kombat werden afgespeeld. Echt typisch weer iets Aziatisch om een vechtfilm in een vervoersmiddel te vertonen. Het was een vermoeiende tocht, want ik had niet ontzettend veel te doen en was vroeg opgestaan; wel gaf het me goed de gelegenheid om m'n reisverhalen van de afgelopen dagen in te halen. Tegen vieren naderden we de haven van Kota Kinabalu. Vanaf de boot kon ik de uitgestrekte stad zien liggen. We meerden aan en ik stapte van de boot af, waarna ik op zoek ging naar m'n hostel. De stad zag er drukker en levendiger uit dan de vorige steden die ik in Borneo had bezocht, met aardig wat auto's en hoge gebouwen. Bij het hostel bood de gastvrouw me meteen een driedaagse tour aan naar de Kinabatangan-rivier, de langste rivier van het land waarvandaan je een grote kans hebt op het spotten van dieren. Graag wilde ik deze rivier nog zien, maar gezien m'n nogal volle schema voor de komende week moest ik even wikken en wegen, want ik wilde de overige plekken ook niet overslaan. Uiteindelijk heb ik m'n plannen toch opnieuw gewijzigd en hoop ik de komende tijd toch nog alles te kunnen doen wat ik wilde doen. Het enige dat ik dan hier zal overslaan, maar ik ook niet van plan was te gaan doen, is de beklimming van de hoogste berg van Zuidoost-Azië, de Mt. Kinabalu. Het schijnt een nogal zware klim te zijn en na mijn avontuur op de Kilimanjaro vorig jaar, had ik niet heel veel behoefte om nu opnieuw een berg te beklimmen.
Vanwege m'n gewijzigde plannen verviel m'n dag morgen om de stad te verkennen. Toch was dit niet heel erg, want heel veel valt er in KK niet te beleven. Het enige dat interessant schijnt te zijn, is de Night Market, waar ik vandaag dus nog tijd voor had! Het kwam tevens mooi uit dat het nu etenstijd was en ik honger had. Ik liep de straat uit en kwam meteen al bij een kleine markt terecht, waar het wemelde van de mensen. Allemaal buffetschalen met eten stonden klaar om in kleine bakjes verkocht te worden aan hongerige bezoekers. Dit was echter niet de grote avondmarkt, want deze was langs het water te vinden. De markt bleek heel groot te zijn en het was er erg druk met bezoekers. Na enkele kraampjes waar ze je kleding konden maken, liep ik langs allemaal eettentjes met vele lokale gerechten. Ernaast waren heel veel stalletjes met groente en fruit en bij een ander pad was de opbrengst van de visvangst zichtbaar. Blijkbaar was deze erg goed geweest, want er lagen ontzettend veel vissen naast elkaar opgestapeld. Marktkooplui hakten sommigen daarvan in stukken om ze makkelijker te verkopen. Ik passeerde enkele kinderen die bovenop een stapel steentjes aan het spelen waren en kwam uit op de kleine houten promenade, waar ik precies op tijd was voor de zonsondergang. In de zee lagen een eiland en enkele boten, waartussen de feloranje zon steeds dieper wegzakte. De lucht en de paar aanwezige wolken kleurden mooi oranje en blauw. De avond viel, maar de markt ging vrolijk verder. Bij een andere afdeling van de markt waren allemaal eettentjes met tafels vol met barbecuevis. Er zouden nog aardig wat hongerige mensen moeten gaan eten om alles op te krijgen. Aan mij hadden ze er eentje, maar ook op deze maandagavond waren er genoeg anderen. Ik keerde uiteindelijk terug richting het hostel, over een marktje met kleding, langs kinderen die met een slipper aan het spelen waren en langs een eenvoudig poolcafé waar de inwoners van deze stad hun vaardigheden lieten zien.
In het hostel rustte ik uit van m'n avondje en deed ik verder niet veel meer behalve internetten op m'n netbook, nu ik dat na enkele dagen weer kon doen. Ook de komende dagen zal daar niet veel van komen. Later op de avond kwam ik Dan opnieuw tegen, die me gevraagd had een bed voor hem te reserveren. Hij was erg enthousiast over de Clearwater Connection die hij gisteren had gedaan. Toch bleef ik niet lang meer met hem kletsen, aangezien ik er morgenochtend weer erg vroeg uit zal moeten voor m'n tour naar de Kinabatangan-rivier. Ik heb er in ieder geval wel veel zin in!
Tip van de dag: vertrouw in Azië nooit 100% op de busschema's, want vaak klopt er niets van.
Opvallend feitje: je hoort in KK om de paar minuten een vliegtuig overvliegen.
Reacties
Reacties
Kleur rijke markten blijft altijd gezellig, en een berg beklimmen lijkt mij ook één keer heel mooi maar niet overdrijven hé.
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}