Dag 104: Maleisië, China, India, Portugal, Nederland en Engeland in de mix
Vrijdag 22 juni 2012

Ook vandaag had ik weer niet ontzettend veel haast, omdat ik laat kon uitchecken, mijn volgende bestemming niet heel ver weg was en deze ook niet heel groot was. Ik nam daarom genoeg tijd om m'n spullen te pakken, te ontbijten en nog even na te kletsen met een kamergenoot. Rond elven verliet ik het hostel en maakte ik een kort ritje met de monorail, gevolgd door een rit met een bovengrondse metro, waarvan er drie lijnen door de stad lopen. Ik stapte uit bij de halte die het dichtst bij een groot nieuw busstation lag, met vele bussen naar zuidelijk gelegen locaties. Het was niet moeilijk om een ticket te scoren voor Melaka, aangezien er genoeg bussen naar dit plaatsje gingen. Om klokslag 12 uur vertrok mijn behoorlijk lege dubbeldekker-touringcar naar misschien wel de meest toeristische plek van het land, afgezien van KL. Het was een twee uur durende rit over een prima snelweg, waarbij duidelijk was dat in ieder geval dit deel van het land niet arm was. Toch kwamen we niet heel veel stedelijke gebieden tegen en reden we voornamelijk door een omgeving met vele bomen met grote bladeren. Een heel boeiende rit was het eigenlijk niet. Toen we aankwamen in Melaka, was dit helaas weer bij een busstation vlak buiten de stad, waardoor het nog enige tijd zoeken was naar een goede bus die naar het centrum zou gaan. Na enige tijd vond ik een eenvoudige lokale bus, die langzaamaan volledig volstroomde met anderen. Na betaling van slechts een enkele ringgit (een kwartje) vertrokken we voor een kort ritje naar het centrum. Ik had een kaartje bij me, zodat ik op een gegeven moment kon volgen waar we waren. Toch was het niet heel moeilijk om te bepalen waar ik eruit moest, omdat het rode Nederlandse plein duidelijk zichtbaar was vanuit het raam. Melaka is een aparte stad, aangezien het een complete mix van allerlei verschillende culturen. Vanwege de rijke Europese geschiedenis -net zoals Indonesië was dit een belangrijke handelspost- zijn er op architecturaal niveau vele invloeden te zien van de Portugezen, Nederlanders en Engelsen, aangezien deze allemaal de stad een tijd in handen hebben gehad. Nu is de stad uiteraard weer van de Maleisiërs, maar wonen er ook ontzettend veel Chinezen en Indiërs.

Via een paar eenvoudige straatjes langs een kanaal -het contrast met Kuala Lumpur was uiteraard enorm- liep ik naar m'n guesthouse, waar de eigenaar me een glas lycheedrank aanbood, me het een en ander uitlegde en het gebouw liet zien. Via de achterdeur kwam je op de kade uit langs het kanaal, wat er erg sfeervol uitzag. Het historische centrum van de stad wil ik morgen bezoeken en ik heb in de latere namiddag daarom slechts wat minder belangrijke plekken aangedaan, alhoewel ik een deel van het centrum daarbij al wel heb gezien, omdat het niet heel groot was en ik erdoorheen moest. Het hele centrum valt onder UNESCO's cultureel erfgoed en is daarom beschermd. De Nederlandse en Portugese gebouwen waar ik langsliep zagen er in ieder geval al bijzonder uit, met onder andere het rode Nederlandse Stadthuys. Morgen zal ik alles beter bekijken. De enorme touringcars met vele toeristen vielen ook erg op, aangezien hele ladingen op de historische gebouwen waren afgekomen. Wat nog wel meer opviel, was het lokale toeristentransport. Nu had ik wel vaker fietstaxi's gezien, met een bakje voor twee personen, maar nog nooit op de manier zoals ik die hier tegenkwam. Alle fietstaxi's waren volledig versierd met bloemen en zagen er daarom erg kleurrijk uit. Daarnaast waren er twee speakers op de achterkant bevestigd, waar luide moderne muziek uit kwam. Een ritje in zo'n fiets zou allesbehalve saai zijn. Ook in de avond wisten de fietsen met nog te verbazen, aangezien ze ook volbehangen waren met lampjes, welke in het donker in allerlei kleurtjes oplichtten. Ik liep langs het maritieme museum, waarbij er een groot Portugees zeilschip op de kade stond. Het lukte me helaas niet heel goed om het water, de Straat van Melaka, te bereiken, waardoor ik de zee niet heb gezien. Wel kwam ik uit bij een gebied met een overdekte traditionele markt (met kroepoektempé!) en een modern winkelcentrum. Na de vele winkelcentra in KL had ik hier echter niet veel interesse in en door de felle zon liep ik terug naar het centrum. In Chinatown, waar het guesthouse zich bevond, was men in een straat, die aan één kant begrenst werd door een enorm lange draak, bezig met het opzetten van een avondmarkt. Terwijl allerlei kraampjes werden opgezet, besloot ik later terug te komen en eerst uit te rusten in het guesthouse.

Op de kamer maakte ik kennis met m'n Chinese kamergenoot, met wie ik een aardige tijd heb zitten kletsen. Na een tijd zijn we samen naar de pasar malam gegaan, waar het ondertussen een aardig drukke bedoeling was. Het was een typische Chinese (avond)markt, met vele kraampjes met Chinese spulletjes en verschillende eettentjes met zowel Chinese als Maleisische gerechten. Uiteraard ontbraken de kleine kraampjes met hapjes en drankjes ook niet. Bij een podium werd er in het Chinees gezongen. We keken rond in de straat, welke bevolkt werd door vele Aziatische en westerse toeristen. Bij een eettentje namen we een spotgoedkope maaltijd, waarna we hier en daar nog een hapje oppikten. Nadat we alles wel gezien hadden, liepen we terug naar het guesthouse, waarbij we onderweg nog diverse keren stopten om foto's te maken van de binnenstad en het kanaal met sfeervolle lichtjes. Op de kamer rustte ik uit, zodat ik morgen vol nieuwe energie de rest van de binnenstad kan zien.

Tip van de dag: er zijn geen directe bussen van Melaka naar Jerantut, de startplaats voor Taman Negara (het bekendste nationale park van het land), maar gelukkig worden er wel buskaartjes aangeboden naar het plaatsje Temerloh, waarvandaan je een lokale bus naar Jerantut kunt nemen.

Opvallend feitje: op de avondmarkt hadden ze een kraampje met bankbiljetten van allerlei landen van over de hele wereld, waardoor een biljet van 50 triljoen Zimbabwaanse dollars! (Dat waren een hele hoop nullen op het briefje!) Dit bedrag is vanwege gigantische inflaties in het land overigens maar van korte duur van enige waarde geweest. Nu stelt het bijvoorbeeld al niets meer voor.

Dag 105: De straatjes van Melaka
Zaterdag 23 juni 2012

De Lonely Planet had een mooie wandelroute door het centrum van Melaka, waarbij alle belangrijke bezienswaardigheden zouden worden aangedaan. Laat in de ochtend verliet ik het guesthouse om aan deze tocht te beginnen, weliswaar in een iets andere volgorde vanwege mijn beginpunt. Het was overigens niet de beste dag om lekker buiten te wandelen, alhoewel anderen misschien juist zouden zeggen dat het perfect was. Met een extreem helderblauwe lucht en een felle zon was het echter ontzettend heet en benauwd, wat je op ieder moment weer naar de schaduw of de airco van een gebouw doet snakken. Gelukkig vond ik beide bij de plek waar ik m'n route begon. Op het Dutch Square stond een oude kerk (de Christ Church), gebouwd door de Nederlanders -er waren bakstenen uit Zeeland geïmporteerd-, maar later door de Engelsen uitgebreid en roodgeverfd. Ik keek even rond in de desondanks modern ogende kerk, liep voorbij een kleine molen, een klokkentoren en een fontein met reliëfs van koningin Victoria, en stapte vervolgens het roodgeverfde oudhollandse Stadthuys binnen. Dit is één van de oudste Hollandse gebouwen in Azië en is gebaseerd op het oude stadhuis in Hoorn, waarvandaan vroeger vele VOC-schepen vertrokken. Nu waren er diverse musea in dit gebouw en enkele omliggende gebouwen gevestigd, welke focusten op geschiedenis, etnografie, cultuur, educatie en literatuur. Via vele informatieve borden, keramiek, wapens, portretten, diorama's, boeken, poppen, kleding, modelschepen en andere objecten werden al deze onderwerpen op duidelijke wijze behandeld. Uiteraard kwam de bezetting van Melaka door de Portugezen, Nederlanders en Engelsen ook nog aan bod.

Na m'n bezoek liep ik achter het Stadthuys langs en liep ik heuvelopwaarts naar de overblijfselen van de Sint Paul, een oude Portugese kathedraal die later werd overgenomen door de Hollanders, waarna ze er tevens een kerkhof bij hebben gebouwd. In de erg vervallen ruïnes bevonden zich nog diverse gedenkplaten waarop in het oudhollands geschreven stond wie eronder begraven had gelegen. Vanaf de heuvel had ik tevens een mooi uitzicht over de stad en de Straat van Melaka. Aan de andere kant van de heuvel liep ik naar beneden, waar ik terechtkwam bij nog meer ruïnes. Dit waren de restanten van Porta de Santiago, een oud Portugees fort dat opnieuw bewerkt was na de overname van de VOC. Enkele kanonnen stonden rond de paar overgebleven stukken muur. Hiernaast stond een oud paleis van de sultan, alsmede een gebouw dat opgericht was als monument van de onafhankelijk. Het herbergde nu een museum met niet heel boeiende ruimtes, welke vertelden over de bezetting van de Europeanen en de weg naar onafhankelijkheid.

Ik keerde terug richting het Stadthuys, bleef lachen om de vele toeristen die ritjes maakten in de hippe hippie-fietstaxi's en stak de brug over naar Chinatown. Ik wandelde door enkele straatjes (waaronder de voormalige Heerenstraat) en zag dat er meer te zien viel dan dat ik gisteren gezien had. Om te beginnen waren daar de oude en klassieke gebouwen, welke een mengelmoes waren alle culturen die de stad gekend had. Borden en leestekens waren overigens grotendeels in het Chinees. Vrolijke poorten en posters wensten je zelfs nu nog een gelukkig Chinees nieuwjaar. Tussen de kleine galerijtjes en opengestelde huizen met houtsnijwerk bevonden zich de standaard toeristenwinkeltjes, gefocust op allerlei Chinese prul. Vanzelfsprekend ontbraken ook de restaurantjes en barretjes niet. Je kon hier onder andere doerian-cendol proberen, maar meer verrast was ik door een Nederlandse zaak met appeltaart en broodjes kroket! Helaas had ik niet meer zo'n trek omdat ik al geluncht had, dus zal ik wel tot thuis wachten alvorens ik me weer op de Hollandse snacks stort. In een ander straatje bevonden zich vele kleine Chinese tempeltjes, waarvan ik er een paar bezocht. Heel veel nieuws zag ik hier echter niet, omdat ik er tijdens m'n reizen al aardig wat had gezien en ze van binnen elke keer niet heel erg anders zijn. Er stonden enkele beelden op de grond, er hingen versieringen aan de muren en rode lampionnen aan het plafond, en er werd volop wierook gebrand. Het was vervolgens niet ver meer teruglopen naar m'n guesthouse, waar ik in de kamer met airco en een ventilator bijkwam van een lange, warme en vermoeiende dag.

In de avond ben ik wederom naar de avondmarkt gelopen, om nogmaals naar de verschillende dingen te kijken die hier verkocht werden; allemaal spulletjes en hapjes en drankjes die je bij ons nooit op de markt zal zien liggen. Bij een eetstalletje, waarbij ik geserveerd werd door een klein jongetje, nam ik een prima maaltijd, waarna ik nog even heb staan kijken bij het podium, waar opnieuw diverse Chinese artiesten (waaronder een Chinese variant op de Diva's) aan het optreden waren. Erg grappig was een oudere man die voor het podium stond en enthousiast stond te dansen op de muziek. Lied na lied ging hij door en je zag dat hij er met volle teugen van genoot. Met een snack in m'n handen liep ik terug naar het guesthouse, om alweer m'n spullen te pakken voor een vroeg vertrek morgenochtend. Ik weet nog niet precies hoe m'n komende dagen eruit gaan zien, maar morgen zal ik in ieder geval vertrekken naar het plaatsje Jerantut, om van daaruit rond te zoeken naar beschikbare (meerdaagse) tours door de oudste jungle ter wereld: Taman Negara!

Tip van de dag: rook niet op plekken waar het niet toegestaan is om te roken, aangezien je dan een boete zou kunnen krijgen van 10.000 ringgit (pakweg 2500 euro), of een gevangenisstraf van 2 jaar!

Opvallend feitje: toen ik een muziekspeler benaderde, begon hij enthousiast op zijn mondharmonica te spelen, maar nog geen seconde nadat ik hem had gepasseerd zonder geld te geven, stopte hij al.